Zadomka polna (Ectobius lapponicus)

Zadomka polna (Ectobius lapponicus) to owad z rzędu karaczanów, jeden z nielicznych krajowych karaczanów żyjących w środowisku naturalnym. Wielkość ciała 7-13 mm, charakteryzuje się zmiennym ubarwieniem ciała. Samiec jest długoskrzydły, na przedpleczu ma czarną, nieostro odgraniczoną plamę. Samica ma jasnobrązowe przedplecze i krótsze skrzydła. Gatunek ten spotkać można od maja do września, samice przebywają zazwyczaj na niskich roślinach, samce na ziemi. Zamieszkuje głównie obrzeża lasów oraz różnego rodzaju zarośla, stroniąc tym samym od ludzkich siedzib. Jaja składane przez samice chronione są przez kokon (długość ok. 3 mm). Dorosłe owady są wszystkożerne. W przeciwieństwie do domowych karaczanów są to owady pożyteczne.

Plujka burczało (Calliphora vomitoria)

Plujka burczało, mucha plujka (Calliphora vomitoria) to gatunek muchówki z rodziny plujkowatych. Osiąga od 9 do 13 mm długości ciała i jest mocno owłosiona. Nazwa jej wiąże się z nietypowym sposobem składania przez nią jaj. Odbywa się to w locie i przypomina plucie. Larwy tej muchówki rozwijają się w padlinie, czasami w ropiejących ranach żywych zwierząt. Samica składa do kilkunastu jaj o długości 1,5 mm. Larwy wylęgają się po dwóch dniach. Po około 10 dniach od złożenia jaj następuje przepoczwarczenie.
Mucha ta sprawia wiele kłopotu i szkód w kuchni, w sklepach rybnych i mięsnych, zakładach przetwórczych i gastronomicznych. Larwy mogą także rozwijać się w otwartych ranach wywołując tzw. muszycę.
Larwy plujki są chętnie wykorzystywane przez wędkarzy, jako przynęta na ryby (wędkarze mówią na nie „białe robaki”).

Guniak czerwczyk (Amphimallon solstitiale)

Guniak czerwczyk (Amphimallon solstitiale) jest gatunkiem chrząszcza z rodziny poświętnikowatych. Postać dorosła z wyglądu przypomina chrabąszcza majowego, jest jednak od niego znacznie mniejsza, ma 14-18 mm długości. Pojawia się mniej więcej od połowy czerwca, rzadko później, nawet do sierpnia, zwykle o zmierzchu. Owad ten tworzy czasem duże roje. Postać dorosła mało wybredna pokarmowo, zjada liście zarówno roślin iglastych jak i liściastych.

Samica wygrzebuje norkę w ziemi i składa do niej jaja. Czynność ta trwa cały dzień. Wieczorem norkę opuszcza i odlatuje aby żerować. Prawdopodobnie po kolejnym zapłodnieniu czynność powtarza. Wkrótce potem ginie. Pędraki żyją 2-3 lata w ziemi i odżywiają się korzeniami roślin, głównie trawiastych. Osiągają 30 mm długości.
Na zdjęciach imago i larwa (pędrak).

Długoskrzydlak sierposz (Phaneroptera falcata)

Długoskrzydlak sierposz (Phaneroptera falcata) jest to gatunek ciepłolubnego, południowoeurosyberyjskiego owada z rodziny pasikonikowatych. Pokrywy skrzydeł wystają poza odwłok. Druga para skrzydeł znacznie dłuższa niż pokrywy. Długość samca wynosi od 12 do 15 mm, a samicy od 15 do 18 mm. Jest to owad roślinożerny.
Jaja składane są pojedynczo do ziemi (preferuje stanowiska piaszczyste), a na wiosnę wylęgają się z nich larwy. Stadium zimującym jest jajo. Jako dorosłe owady żyją od końca czerwca do połowy września, przeważnie pośród większej roślinności łąkowej. Od sierpnia na drzewach i różnych krzewach.
Na zdjęciach postać larwalna i imago.