Jaszczurka zwinka (Lacerta agilis) jest najczęściej występującym gadem na terenie naszego kraju. Jej ogon jest nieco dłuższy od tułowia, ale i tak jest krótszy niż u innych jaszczurek. W sytuacji zagrożenia zostaje odrzucony jako przynęta dla drapieżnika. Z czasem odrasta do pierwotnej długości. Samca można odróżnić od samicy po tym, że ma on zielonkawe podbrzusze, zaś samica ma szary lub kremowy spód ciała. W okresie godowym, czyli w maju, samce przybierają intensywną zieloną barwę. Młode zwinki po wykluciu się są znacznie ciemniejsze niż osobniki dorosłe.
Długość życia zwinki wynosi średnio ok. 3- 4 lat. Maksymalna długość ciała samca z nieuszkodzonym ogonem, w Polsce dochodzi do 23,5 cm, ale w Europie wschodniej dochodzi nawet do 28 cm. Długość tułowia i głowy bez ogona wynosi około 11 cm.
Jaszczurki te są aktywne za dnia. Lubią wygrzewać się rankiem na słońcu, co zwinkom, jako zwierzętom zmiennocieplnym, jest potrzebne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Wygrzewają się rano, by po południu polować w niskiej trawie. Najczęstszym łupem tego gada padają bezkręgowce. W skład codziennej diety wchodzą pająki, owady oraz ślimaki. Zdarza się również, że jaszczurka pożywia się gąsienicami.
W okresie od maja do lipca samica składa 3-14 jaj do nory wykopanej w wilgotnej glebie. Jaja mają pergaminowe osłonki. Młode wykluwają się po 5-12 tygodniach, są podobne do rodziców i są od razu samodzielne.
Ostatnie zdjęcie przedstawia samca w ubarwieniu godowym.
