Sichrawa górska (Gaurotes virginea) to nieduży (8-13 mm) chrząszcz z rodziny kózkowatych. Jest owadem dość szeroko rozpowszechnionym, głównie w lasach iglastych i mieszanych, przede wszystkim w miejscach nasłonecznionych. Larwy żerują w drewnie świerkowym. Imagines żywią się głównie pyłkiem roślin. Czas lotu: od maja do sierpnia. Rozwój sichrawy trwa dwa lata. W czasie drugiego zimowania larwy przepoczwarzają się w ziemi.
Szarynka kalinówka (Pyrrhalta viburni) jest chrząszczem z rodziny stonkowatych. Jej długość wynosi 4,5-6,5 mm. Środowiskiem życia szarynki kalinówki są cieniste zarośla i pobrzeża wód. W Polsce występuje na większości obszaru kraju. Roślinami pokarmowymi są kaliny - koralowa, wawrzynowata oraz hordowina. Przy gromadnym żerowaniu na odmianach ozdobnych może wyrządzać szkody w ogrodach i parkach. Szkody wyrządzają również osobniki dorosłe.
Zimują jaja złożone przez samice na jednorocznych pędach. W maju z jaj wylęgają się larwy, które żerują na młodych listkach przez około 4-5 tygodni. Po osiągnięciu dojrzałości schodzą do gleby w pobliżu rośliny żywicielskiej w celu przepoczwarczenia. Tuż pod powierzchnią tworzą kokony, z których po 10 dniach wychodzą już dorosłe osobniki.
Samice składają jaja aż do końca października w wygryzionych w gałązkach otworach, które zasklepiają papką trocin i kału. W ten sposób składają od kilku do dwudziestu jaj przygotowanych do zimowania. Na rok występuje jedno pokolenie.
Miernik kreskowiak (Hemithea aestivaria) to pospolity motyl nocny z rodziny miernikowcowatych (Geometridae). Występuje on głównie w lasach, parkach, ogrodach, zaroślach i na polanach. Rozpiętość skrzydeł 26-34 mm. Czas lotu przypada na czerwiec i lipiec. Gąsienice tego motyla zimują w ściółce. Imagines żywią się nektarem kwiatów. Gąsienice żerują na krzewach liściastych: czeremchach, różach, malinach, jeżynach, porzeczkach.
Wielbłądka pospolita (Phaeostigma notata) to gatunek szeroko rozprzestrzeniony w północnej i środkowej Europie. W Polsce występuje lokalnie, ale licznie. Osiąga długość do 30 mm, rozpiętość skrzydeł 25–30 mm. Postaci dorosłe występują od kwietnia do lipca.
Wielbłądka pospolita poluje na inne owady, najczęściej mszyce, chrząszcze, czerwce, wciornastki, gryzki, koliszki. Cykl rozwojowy trwa dwa lata. Kopulacja poprzedzona jest zalotami. Samica składa jaja na korze drzew. Wielbłądki odgrywają dużą rolę w kontrolowaniu liczebności szkodników leśnych.
Na zdjęciu samica tego gatunku.
Omomiłek wiejski (Cantharis rustica) to bardzo pospolity i bardzo liczny gatunek omomiłka. Charakterystyczna jest dla niego plamka w kształcie czarnego serduszka na czerwonym przedpleczu. Odnóża tego gatunku są czarne a uda częściowo czerwone.
Omomiłek wiejski osiąga wielkość 10-15 mm. Czas lotu od kwietnia do lipca. Żywi się owadami oraz pyłkiem kwiatowym. Występowanie - skraje lasów, polany, parki, ogrody, łąki, zarośla.
Trzmielówka leśna (Volucella pellucens) to gatunek muchówki z rodziny bzygowatych. Osiąga długość od 12 do 18 mm. Samica trzmielówki leśnej dostaje się do gniazda os i składa tam jaja na powierzchni plastra. Wylęgające się larwy dostają się do komórek z larwami os i żyją jako ektopasożyty (pasożyty zewnętrzne) ma ciele larw os. Później przegryzają się przez ścianę komórki na zewnątrz gniazda i na dnie gniazda żywią się martwymi osami i resztkami organicznymi. Na zimę przedostają się do gleby. Przepoczwarczenie odbywa się na wiosnę.
Owady dorosłe żywią się nektarem i pyłkiem (chętnie ostrożeni i jeżyn). Czas lotu to okres od maja do października. Często widywane są w obecności trzmiela ziemnego. Najchętniej odwiedzają kwiaty selerowatych, świerzbnic, ligustru pospolitego, mięt, bzów, driakwi oraz czosnków.
Tygrzyk paskowany (Argiope bruennichi) to gatunek pająka sieciowego z rodziny krzyżakowatych. Samice osiągają do 25 mm, samce tylko 7 mm. Nazwę zawdzięcza ubarwieniu przypominającemu nieco futro tygrysa. W Polsce spotykany jest najliczniej na południu, głównie na porośniętych wysoką trawą, zarówno suchych, jak i wilgotnych łąkach i nieużytkach. Często występuje na krzewach owocowych, takich jak malina lub jeżyna.
Pajęczyna tygrzyka paskowanego jest duża, kolista, gęsto upleciona w płaszczyźnie pionowej, z charakterystycznym zygzakowatym szwem wzmacniającym (stabilimentum).
Tygrzyki żywią się owadami złowionymi w sieć. Jeden owad wystarczy tygrzykowi nawet na tydzień.
Po kopulacji samica zwykle zjada samca. Zdarza się to już podczas kopulacji. Samica składa 300 - 400 jaj w dużym, zbudowanym z bardzo grubego oprzędu kokonie, który zawiesza wśród traw. Po czterech tygodniach z jajek wylęgają się małe pajączki, które zimują w kokonie i wychodzą z niego dopiero wiosną.
W Polsce tygrzyk paskowany objęty jest ochroną prawną. Największym zagrożeniem dla tego ciekawego pająka jest bezmyślne i niczym nieuzasadnione wypalanie łąk na wiosnę.
Szczerklina piaskowa (Ammophila sabulosa) jest pospolitym gatunkiem błonkówki z rodziny grzebaczy szczerklinowatych żyjącym w całej Polsce. Czas lotu: maj-październik. Długość ciała wynosi 14-24 mm. Ma smukłą sylwetkę ciała. Ubarwienie czarne, poza kilkoma segmentami odwłoka, które są pomarańczowe. Pierwsze segmenty odwłoka są mocno zwężone, tworząc bardzo cienką talię.
Owad dorosły lata w dzień. Po kopulacji samica rozpoczyna polowanie na gąsienice stanowiące pokarm dla larw. Ofiarami bywają często gąsienice sówkowatych (Noctuide). Zdarza się, że ofiara jest większa i cięższa od drapieżnika. Samica szczerkliny piaskowej unieruchamia ją, paraliżując użądleniem w zwój nerwowy, a następnie transportuje do wcześniej przygotowanej norki. Błonkówka ta zawsze transportuje ofiarę ciągnąc po ziemi. Po złożeniu jaja na ciele gąsienicy samica szczerkliny piaskowej maskuje otwór wejściowy do gniazda i odlatuje. Każda samica szczerkliny piaskowej zakłada tylko jedno gniazdo. Gatunek ten może mieć więcej niż jedno pokolenie w ciągu roku. Osobniki dorosłe żywią się nektarem i pyłkiem kwiatowym.
