Złotook pospolity (Chrysopa vulgaris) to gatunek owada z rodziny złotookowatych (Chrysopidae) z rzędu sieciarek (Neuroptera). Pospolicie występujących w Polsce przedstawicieli tego rodzaju różni autorzy różnie nazywali:
- złotook (Chrysopa perla),
- złotook drapieżny (Chrysopa carnea),
- złotook pospolity (Chrysopa perla),
- złotook pospolity (Chrysopa vulgaris),
- złotook zwyczajny (Chrysopa carnea),
- złotook zwyczajny (Chrysopa perla).
Złotooki zasiedlają lasy i zadrzewienia w pobliżu siedzib ludzkich. To bardzo pożyteczne owady, gdyż ich larwy w sezonie wegetacyjnym żywią się m.in. mszycami, przędziorkami czerwcami, miodówkami oraz larwami zwójek. Jeden złotook potrafi w ciągu 2 tygodni zjeść 450 mszyc.
Złotooki są wrażliwe na mróz, dlatego w okresie zimowym często wlatują do zabudowań. W tym okresie owady są bardzo nieporadne. Chętnie zasiedlają strychy, pomieszczenia mieszkalne, piwnice. Najczęściej mylone z molami często są zabijane. Warto ochronić te owady, biorąc pod uwagę, że nie stwarzają żadnego zagrożenia i nie są natarczywe. Warto także pomyśleć o skonstruowaniu dla nich w ogrodzie budek, w których będą mogły przezimować. Jesienią na zewnątrz ustawiamy małe skrzynki z wywierconymi na wylot dziurami. Wnętrze należy wypełnić suchymi liśćmi (dębowe, bukowe) lub słomą. Pomalowane w kolorze czerwonym, pomarańczowym lub brązowym wabią do środka te owady. W jednej skrzynce (zawieszonej najlepiej na wysokości 1,5 - 2 m, od strony słonecznej (wschód-zachód) w pobliżu ściany budynku, na drzewie lub między krzewami) może przezimować nawet kilkaset złotooków.
Ostatnie zdjęcie przedstawia larwę tego gatunku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz